ολοπόλιος

ολοπόλιος
ὁλοπόλιος, -ον (Μ)
αυτός που έχει όλες τις τρίχες του λευκές, κατά-. λευκος, κάτασπρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο)-* + πολιός «γκρίζος», (πρβλ. μεσο-πόλιος)].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ολ(ο)- — (ΑΜ ὁλ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. όλος και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού ολόκληρου, τού ακέραιου (πρβλ. ολο μελής, ολό σωμος, ολό ψυχος). Το σύστημα τών συνθ. με α συνθετικό ολ(ο) …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”